Antonia, Odilia, amelie en Insa

Dat is even lang geleden, niet omdat ik heb stilgezeten, maar meer een gebrek aan tijd om achter de computer te gaan zitten (luiheid....). Sinterklaas gehad met de kids en kerst met de familie. Altijd een gezellige, maar drukke tijd. Aan de andere tijd ben ik ook weer blij dat het voorbij is. Nu de ijspret (bijna) achter de rug is en carnaval in aantocht (daar houden wij helemaal niet zo van) ben ik weer volop aan het naaien geslagen. En dan natuurlijk voor het voorjaar. Het vriest buiten, maar ik kan niet wachten tot het zover is. Ik ben al volop patronen aan het uitzoeken geweest voor onze jongedame, maar Micah wil eigenlijk ook wel dat ik wat voor hem maak. Ik ben dus eerst aan het naaien geslagen voor hem en heb een spijkerbroek gemaakt. Die zal ik binnenkort wel even op de foto zetten, hij moet namelijk nog even op lengte worden gemaakt. Hij is er superblij mee en ik heb alvast nog wat stof in huis gehaald om voor hem een nette joggingbroek te maken ( die uit de laatste ottobre). Maar ik ben eerst aan het werk gegaan voor Loïs. Ik heb een tijdje problemen gehad met de maatvoering van de kledingstukken, maar nu heb ik de smaak te pakken. Manuela had het patroon Antonia van Farbenmix thuis liggen en die zit Loïs als gegoten, daar heb ik  er meteen maar 2 van gemaakt. De Odilia van Collie-Collie lag al erg lang klaar om gemaakt te worden, maar op 1 of andere manier keek ik daar een beetje tegenop om die te maken. Maar toen ik eenmaal begon, was het een heel erg leuk patroon en ook nog heel erg mooi! En om er een beetje variatie in te houden heb ik ook nog de Insa van Farbenmix genaaid, die is echt supersimpel met een leuk resultaat.

Antonia van Farbenmix gecombineerd met Odilia van Collie-Collie

De aarbei had ik nog ergens in de kast liggen, staat er wel leuk bij

Ook weer een Antonia van Farbenmix gecombineerd met Insa ook van Farbenmix



Het borddupatroontje is van Huups

Gisteren heb ik nog vlug even een Amelie in elkaar gezet, het stofje lag nog in de kast en is zonde om te laten liggen. Ik had Amelie nog nooit gemaakt, maar voor de moeilijkheid hoef je het niet te laten, die staat binnen een uurtje in elkaar. En voor zo'n simpel patroon is het resultaat nog best leuk. En Loïs is er erg blij mee, want ze is gek op hartjes.

Wat een schatje...

Zo, nu even bedenken wat het volgende project wordt. Ik heb me voorgenomen dit voorjaar (bijna) geen kleren te kopen voor de jongste telg, maar zo veel mogelijk te maken. Ik heb dus nog behoorlijk wat te doen.